Hoihoi,
De vierde dag van onze werkvakantie is een feit.
Mijn bed heeft een rare kuil en ik zit erin te typen, met tablet op schoot. Hoop dat ik niet zoveel fouten maak als gisteren daardoor. Maar het avondrituele wijntje staat wel naast mij, lekker. PROOST.

Deze dag waren er weer, net als gisteren presentaties, erkenningen voor allerlei behaalde resultaten en Stampin’ Up!-verjaardagen. Als je 5, 10, 15, 20, 25 jaar demonstratrice bent in het afgelopen jaar, mag je een loopje over het podium doen – feest dus voor hen.
Er was een breakoutroom uur ingepland, in het Engels, Frans, Duits en Nederlands. Je raadt al waar wij terechtkwamen. Het was een leerzaam uur onder leiding van Damir, onze regionale Demonstrator Development Manager: door met collega’s te discussiëren over dingen die je bezighouden in je werk en vraagstukken die je bezighouden om je bedrijf te voeren. Ik vond het erg leerzaam, met name leuk om te horen hoe anderen dingen benaderen om op te lossen.

Aan het einde is een groepsfoto gemaakt (die houd je nog tegoed), het zijn nog niet alle demo’s, er waren er ook die gekozen hadden om niet aan de breakoutsessie mee te doen. Ook dat is helemaal prima want er zijn veel alternatieven in de gezelligheidsruimte te doen: een ruimte met allerlei spellettje of photoboots, of een kleurwand. Er staan ook borden met swaps om te fotograferen, wat ook weer tot leuke ontmoetingen leidt.
Vanmiddag kreeg de hele zaal een stempelset kado – altijd mooi!

Gezamenlijk was er in een pauze tijd om met behulp van een Kit om kaarten te maken. De overgebleven producten mochten op een leuke manier verdeeld worden. Ook altijd goed natuurlijk😍
Het was weer een fijne dag. Misschien ben ik iets vergeten te vermelden, maar het is ook al laat en morgen starten we al vroeg om 9 uur.
Ik sluit af met war gezellige fot’s van een even zo gezellige avond. Met een flink aantal meiden zijn we in een Keller wezen eten. Elly en ik hadden de metro voor onze neus zien wegrijden dus vertraging. Toen we bij de Keller arriveerden stond er een groep van 20-30? jongelui te wachten. Wij zochten een beetje naar de ingang en al vlot zei er een stem: hee jongens, laat ie mensen even door… in rasecht Nederlands, en wij antwoordden met: dat is makkelijk, ja, dankjewel. Hun gezichten waren kostelijk om te zien.
We hebben een heerlijke avond gehad, Elly koos een Wiener kalfsschnitzel en kan nu vergelijknmet andere smaken, en ik koos een Wiener Rostbraten – een stevig stuk biefstuk met mosterd komkommers, heerlijk in een rundvleesjus, gebakken ui en gebakken aardappelschijven. Ik kon een Apfelstrudl ook nog op en kon kiezen met vanillesaus of vanilleijs: voor mij graag de saus. Ik heb gesmuld. De ober kwam vragen of we een Schnapps wilden maar wij kozen liever een likeurtje bij de kofiie. Ik ging voor de kersenlikeur. Hemels! En nu zitten we weer in het hotel bij te komen van deze dag.





Mijn wijn is bijna op. Nog even de foto’s bij mijn verhaal plaatsen, verzenden aan de vaste blogvolgers en dan hupsakee naar Dromenland.
Morgen alweer de laatste dag en avond. Weet niet of ik het verslag nog redt vanwege een borrelafspraak (oei het lijkt wel een bacchanaal nu ik dit zo typ, maar serieus: we zijn echt met ons werk bezig zo tussendoor…) en een bezoek aan een kerstmarkt.
Slaap lekker of anders goedemorgen!
Groetjes,
Elly en Yolanda


Net al je Wenen-dagen gelezen, video’s bekeken en foto’s gezien Yolanda.
Nog gefeliciteerd met je ‘walk of fame’ moment, leuk om te zien.
Gezellig bedoel ik
Het is zo reuze je verslag te volgen.
Welterusten